diefstal

Lieve allemaal, ik wilde jullie graag even op de hoogte stellen van het feit dat mijn telefoon gestolen is! Ik voel me zo veilig hier in Ghana en had steeds meer het volle vertrouwen dat Ghanezen niet stelen! Naief, dat blijkt wel weer! Ik voelde iemand in mijn zakken graaien...ik pak naar mijn telefoon, hij zit er nog in. Ik spreek mezelf toe dat het hier echt wel meevalt en dat het wel de trillingen van de bus zullen zijn, aangezien ik daar al vaker last van heb gehad. Maar helaas, zijn tweede poging is erg ongemerkt gegaan! Ik kon mezelf wel voor mn kop slaan, maar tis nou eenmaal gebeurd. Onhandig is het natuurlijk wel.Ik probeer zo snel mogelijk aan een nieuwe te komen, maar tot die tijd ben ik alleen bereikbaar via Rianne: 00233 242715648


Ja dus....de electriciteit viel hier net uit! Alle computers uit...maar na het heropstarten zie ik dat mijn tekst er nog opstaat! Niet dat het zoveel was maar toch, altijd weer een meevaller!:)

Verder alles goed. We zijn net terug van een weekend Takoradi en omgeving. Het licht aan de kust en je kan je dus voorstellen dat het weer s een weekend relaxen en genieten was.
We gingen met de nachttrein van Kumasi naar Takoradi. We waren gewaarschuwd voor een lange, zweterige en slapeloze nacht en dat was het eigenlijk ook! Maar omdat we er zo op voorbereid waren viel het ineens reuze mee:
- We sliepen in een kleine warme slaapcabine. Men had ons gewaarschuwd dat de fan elke keer uitvalt zodra de trein even stopt, maar de onze bleef zowaar de hele reis loeien! Gelukkig maar want het was echt te warm voor woorden in die trein en heb denk ik (ondanks de fan!)nog nooit zo van mijn eigen lichaamsgeuren kunnen walgen! BAH! Maar het kon dus erger!:)
- De trein vertrok op tijd en kwam buitengewoon goed op tijd aan! We waren net op en konden al ongeveer uitstappen....we moesten ons nog bijna haasten om op tijd onze spullen ingepakt te hebben!:) Verklaring: we kwamen op zondagmorgen aan, het treinpersoneel wilde naar de kerk! Alle redenen dus om even door te knallen! Ik moet ook toegeven dat ik af en toe het gevoel had in de TGV te zitten...soms maakte de trein geen geluid en leek het net over het spoor te zweven! Maar even realistisch denkend kon ik toch wel berekenen dat de trein gemiddeld toch echt niet harder dan 30 km per uur zal gaan....:D
- De trein zelf knalde en waggelde over het spoor heen! Het was een kabaal om bij in slaap te vallen! Je went overal aan!:) Wel vreesde ik af en toe dat de trein om zou kukelen of van het spoor zou springen....Wagenziek moet je niet zijn in zo'n trein!
-Ik begon de treinreis weer s met diarree en voorspelde een waardeloze nacht boven een naar ammoniak-geurende plee! Maar ook dit viel mee en ben de hele nacht op mijn bed blijven liggen!
Kortom, 1 en al meevallers en allebei werden we melig wakker, het was dan ook een avontuur op zich! 's Ochtends konden we nog even uit het raampje kijken naar alle verkopers die dankbaar gebruik maakten van de dagelijks passerende trein. De koekjes, schoenen en scheermesjes kwamen weer voorbij! Het zou toch zomaar kunnne dat je die op zo'n treinreis nodig hebt!:)
De zeelucht kwam snel dichterbij en al snel zagen we de grote haven van Takoradi verschijnen!

Het was een weekend vol impulsieve acties! Het begon eigenlijk al in Agogo. We wilden vrijdag vertrekken, maar op het moment dat we de trotro in wilden stappen, kwam een zuster naar ons toegerend: er was zojuist een pneumonie patient binnengekomen! Aangezien we vlak daarvoor al onze twijfels hadden of we nou wel moesten gaan, omdat de laatste kweken misschien wel positief waren, was onze beslissing nu snel genomen: we blijven en vertrekken de volgende ochtend vroeg.
Maar toen we te horen kregen van een trouwerij de volgende ochtend, was onze beslissing opnieuw snel gemaakt: we pakken de nachttrein wel!:)
Zaterdag dus naar een trouwerij geweest. In eerste instantie zou het om 8 uur 's ochtends zijn, maar het zou Ghana niet zijn als dit niet het geval was! Een dag van te voren was de trouwerij verplaatst naar 11 uur en niemand die dat even meldt! Maar goed, wij om 11 uur naar de kerk in ons mooiste feestelijke outfit. Zien we allemaal Ghanezen in zwart en rood: de kleuren van een begrafenis! We krabben een beetje op ons hoofd, kijken wat verbaasd om ons heen...zijn we wel bij de goede kerk? 'Jaja, de trouwerij gaat snel beginnen! Nu eerst nog even de begrafenis afronden en dan moet iedereen zich even omkleden en dan gaat het beginnen!' Ik schiet een beetje in de lag, je blijft je toch verbazen in dit land! Dus wij wachten rustig op een bankje in de kerk, terwijl de versiering wat feestelijker wordt gemaakt!:) Uiteindelijk kwam de bruidegom om 1 uur binnen. Er werd weer veel gezongen en gedanst. Zowel de bruid als de bruidegom hadden een eigen getuige, die af en toe naar voren kwamen om het zweet van het hoofd van de geliefden te deppen. Verder liep de cameraman rond met een grote felle lamp en scheen daarmee recht in het gezicht van de mensen: lijkt me niet bepaald fijn het ja-woord te moeten geven, terwijl je verblind wordt door een lamp en je toekomstige vrouw niet eens zien kan! Maar goed....je moet er wat voor over hebben om dit mooie moment vast te kunnen leggen!:p

s Middags vertrokken we dan toch echt naar Kumasi en de reis liep dus voorspoedig. De rest van het weekend zijn we op allerlei stranden geweest, behalve die stranden die we gepland hadden! We hebben allerlei steden en forten willen bewonderen, maar ook dat is er niet van gekomen. Gisteren wilden we dan in het beroemde Cape Coast verblijven, maar toen we te horen kregen dat de bussen voor de volgende dag vol zaten, sprongen we in de avondbus, 5 minuten nadat we waren aangekomen! Een beetje impulsieve acties waren het wel, maar dat houdt zo'n tripje spannend!:)

Maar de stranden waren mooi! Heb nog nooit zo'n mooi strand gezien als dit weekend! Op en top ideaal: palmbomen,schoon strand en weinig mensen. Alleen de golven waren iets te wild en echt zwemmen was niet mogelijk omdat de stroming te sterk was. Eindigen in de zee lijkt me ook niet bepaald een pretje... Maar volop weer genoten dus!

Nu zo weer terug naar Agogo! Ben benieuwd of we deze week weer net zo'n goede week zullen hebben als de vorige! Bijna elke dag was er wel een patient voor ons! Zo mag het dus wel doorgaan!:)

Lieve mensen, hoop dat het goed gaat met iedereen! Ben benieuwd naar al jullie verhalen!
Heel veel liefs uit Ghana en tot snel!
Maritza