Weekje verder

Dag allemaal! Het is alweer een week later. Dit keer opnieuw in Accra, dit keer om wat visas voor onze grote reis te regelen en natuurlijk voor Rianne om Paul op te halen. Ik heb al die tijd tegen deze 3 weken alleen opgekeken, maar moet zeggen dat het me nu reuze meevalt en het me wel leuk lijkt om even 2 weken mee te lopen in het ziekenhuis en het is van een totaal andere kant te bekijken! De laatste week ga ik een intensieve trommelcursus volgen in Cape Coast en dat half jaar waarin ik dacht te trommelen s ff inhalen!:) Ben benieuwd, wel spannend allemaal!

Maar nu dus weer in Accra, de rollen dit keer omgedraaid, Rianne helemaal springend, ik wat minder. Komt er ook nog bij dat we allebei weer s flink aan de diarree zijn en ik een trotro reis van 5 uur niet bepaald zie zitten.... Hopen dat ik vanavond met iemand in Accra kan afspreken en dan de trotro tocht morgen hopelijk afleggen! Maar het is wel een vreemd gevoel! Ik kan me de dag dat Arjan aankwam als de dag van vandaag herinneren en kan zo met Rianne meeleven en weer hetzelfde gevoel terugkrijgen! Niet zo handig want dat wordt natuurlijk een grote teleurstelling!:)

Maar ik heb dus een geweldige reis met Arjan gehad! Veel gezien, veel gedaan en voornamelijk heel veel uren/dagen in trotro's gezeten, Ghana is groot!!!:)
De reis begon al goed. Terwijl ik springend bij het vliegveld stond te wachten, de blauwe pakjes naar buiten zag komen en dacht dat het dus nog wel ff zou gaan duren, zag ik Arjan onverwachts als eerste naar buiten komen met een big smile en stralende oogjes! Was geweldig om hem weer te zien! Na een hele avond hem niet losgelaten te hebben zijn we de volgende dag naar het strand vertrokken, relaxen, bijpraten en blij zijn! Twas fijn fijn fijn!
De dag daarna aan de drukke reis begonnen... Kakum National Park (NP), over een 40m hoge, smalle, krakende en wankelende brug door de bomen...toeristisch maar mooi! Vervolgens de Eclipse (jaja..das ff mooi meegenomen!:)) in Kokrobite bekeken! Bijzonder, leuk en apart om mee te maken!
Agogo was even een rustpauze, Arjan 3 dagen ziek op bed, ik aan de diarree...Je kan natuurlijk niet naar Ghana komen zonder bacterien in te slikken he!...maar beetje jammer was het natuurlijk wel! Maar heb Arjan Agogo gelukkig wel kunnen laten zien, wandelingetjes gemaakt...ook al leuk!:)
Eenmaal een beetje onafhankelijk van de wc en een beetje aangesterkt, aan de grote reis naar Mole NP begonnen.... lang lang trotro-en, maar heb mijn olifantjes gezien hoor!! En wel van 30 meter afstand!! Super mooi! Verder krokodillen bek, aapjes, bavianen die voedsel van de toeristen stelen en de boel terorriseerden...:) Mooi uitzicht vanuit het hotel over de savanne...ja leuk!
Daarna nijlpaarden kijken in Bui NP...met een vissersbootje gingen we het water op om heel veel oortjes en spuitend water te bekijken...:) Beetje een teleurstelling was het wel en de reis erheen hobbelig, zanderig en lang! We zaten in de middle of nowhere, dus geen licht, geen stromend water wat dus tot gevolg heeft dat je met emmertjes moet douchen, ook leuk soms!:) Verder waren er wel heeeeeeeel veel mango bomen met rijpe mango's: overdag een feest, 's avonds een kriem omdat ze bij elke windvlaag op je dak donderden en je dus continu wakker schrok! En dat dan nog los van de letterlijk schreeuwende/huilende geiten die het nodig vodnen de hele nacht door te blaten... Kortom, niet het hoogtepunt van de reis, maar wel weer een ervaring rijker!:)
Voordat we naar de kust vertrokken hebben we nog even een omweg gemaakt naar het Volta meer, want die mag je natuurlijk niet missen als je in Ghana bent geweest! Het was een lange zit, veel wachten,veel zweten, veel over God gepraat,nog steeds niet bekeerd, gebroken boot, dus met een grote kano-boot de 2 uur lange overtocht gemaakt en vervolgens een lift gekregen van een of andere minister ofzo naar Accra, nadat we zijn luxe auto hadden opgehaald bij een hele dikke rijke Ghanees met 5 grote luxe auto's in de achtertuin, genaamd 'Lucky Man'!:) Overduidelijk dat Ghanezen hun rijkdom met auto's showen, slaat echt helemaal nergens op!
De laatste week de kust afgegaan en de laatste dagen gerelaxed van de vermoeiende reis! Cape Coast Castle, het beroemde slavenfort, bekeken om vervolgens met een immens schuldgevoel weg te lopen. Wat zijn wij blanken toch groffe beesten!

Nu dus weer een week verder, alle patienten van Rianne overgenomen.. Het is zo vreemd hoe makkelijk je weer went aan het feit dat je in agogo zit en helemaal stom dat het ook zo weer lijkt alsof je nooit weg bent geweest!
Maar dus nog 2 weken en dan zit het onderzoek er voor mij ook helemaal op! Het gaat allemaal wel snel ja... We hebben gister voor elke ward een grote fotocollectie in elkaar geknutseld als cadeautje, ben benieuwd wat ze ervan gaan vinden!

Lieve mensen, ik ga weer stoppen! Hoop van jullie te horen!
Dikke kus Maritza

PS: voor diegene die nog brieven willen sturen! Niet doen, want die zullen aankomen nadat ik al weg ben! XXX

Foto's: http://www.onbereikbaar.nl/ghana